15 Rozdział 'Czy to już koniec? cz.1'

W POPRZEDNIM ROZDZIALE:
Już stałam przy windzie, lecz nagle coś mnie tknęło. Pobiegłam szybko pod pokój Justina i bez zastanowienia zapukałam i po chwili otworzył.(...) Justin przesunął się lekko w bok, i uchylił mocno drzwi w geście, żebym mogła wejść. Nie patrzył się na mnie. Wzrok miał wbity w podłogę i chyba też nie najlepiej znosił to, co się stało.

***

Kontynuacja, 29 lipca, 15.20
Usiadłam przy stoliku i rozejrzałam się po pokoju. Był podobny do mojego i Mii, nic dziwnego - w końcu to hotel. Cholernie bałam się tej rozmowy, gdyby tylko on wiedział, co jest pomiędzy mną a Danny'm, wiedział, że to tylko przyjaźń...
- Ja chciałam powiedzieć... - popatrzyłam się niepewnie w stronę Justina. Stał teraz przy drzwiach. Ręce miał w kieszeniach spodni. Wyglądał na przybitego.
- Co chcesz powiedzieć? - obrzucił mnie lodowatym spojrzeniem. - Że z nami koniec?
- Jak mogłeś tak pomyśleć! - krzyknęłam wstając i podchodząc do okna.
- A co miałem sobie pomyśleć według Ciebie? Że jesteście starymi , dobrymi przyjaciółmi?! - krzyknął. Odwróciłam się w jego stronę. On patrzył się w moją zdezorientowany.
- Tak, tak jest. Mnie NIC z nim nie łączy. Widziałam go tylko 2 razy w życiu i wiem tylko , jak ma na imię, no i na nazwisko.
- A mi wystarczyło jedno spotkanie, żeby się w tobie zakoch... - ucichł siadając na łóżku. Ha, tu go mam! Jest zazdrosny. - Więc dlaczego umawiałaś się z nim widząc go 2 razy w życiu?
- Justin...
- Nie, nic nie mów. Dla mnie jest wszystko jasne. Jeśli go tylko zobaczę, to mu tak przyj...
- Nic nie jest jasne.. - zaczęłam się wyrywać do głosu.
- WSZYSTKO - powiedział głośno i wyraźnie - jest dla mnie jasne.
- NIE!!! - krzyknęłam siadając koło niego. Zagłębiłam się w jego oczach. Co chwilę odrzucał wzrok. - Justin. Kocham tylko Ciebie. Gdyby tak nie było, to te wakacje nie byłyby najpiękniejszymi w moim życiu, bo spędzone z Tobą.
- Naprawdę? - rzekł.
- Pewnie że tak. Ja zerwę kontakty z Jessem dla Ciebie, bo mi na nim nie zależy. Zależy mi za to na Tobie. - wtedy Justin zaczął mnie namiętnie całować. Robił to delikatnie i z wyczuciem. Teraz jestem pewna, że muszę go naprawdę kochać. Z innymi chłopakami pocałunki były takie zwykłe. Z nim było to przeżycie nie do opisania. Moje serce zaczynało szybciej bić, w brzuchu miałam motylki. Gdy odłączył swe usta od moich, powiedział:
- Kocham Cię. - i dał mi jeszcze jednego, krótkiego całusa. - Tylko... Chelsea, ja muszę wyjechać, już za dwa tygodnie.
- Jak to? - powiedziałam rozczarowana.
- Trasa koncertowa. Już za trzy miesiące premiera mojej pierwszej płyty, muszę ją promować. - powiedział smutny.
- Na ile wyjeżdżasz? - zapytałam się z pełną powagą.
- Na miesiąc, pół miesiąca w europie, drugie pół w Stanach. Ale jeszcze nie jestem pewien, mogą to być 2 miesiące. Może mi się uda wrócić do domu na jeden weekend, wtedy spędzimy go razem, cały dla nas.
- Justin nie możesz.. mnie tak zostawić. - wydukałam zrozpaczona wstając i chowając w zimne ręce twarz.
- Nie zostawię cię. To minie szybko, zobaczysz. Przecież mnie też to przeraża, ale...
- Jakie ale! Mówisz , że mnie kochasz! - zaczęłam krzyczeć przez płacz. - a teraz zostawiasz mnie! Na tym się nie skończy! Kolejne wyjazdy i fanki, koncerty, wywiady! Justin, ja nie mogę żyć w takim związku z Tobą, przykro mi. - powiedziałam odgarniając grzywkę z policzka mokrego od łez. - P..przepraszam... - powiedziałam cicho i wybiegłam.

*

29 lipca, godz. 17.00
Czułam się, jakby ktoś dał mi w twarz. Nie miałam ochoty analizować tej diabelskiej rozmowy, a i tak mi sama dźwięczała w uszach. Najbardziej mnie boli, że za mną nie pobiegł.
Położyłam się na swoim łóżku i spojrzałam na galerię zdjęć w swojej komórce. Na wszystkich zdjęciach Justin był szczęśliwy, ja jeszcze bardziej. Miałam świadomość, że Justin staje się wielką gwiazdą, może nawet - już nią jest. Ale nie powinnam tak reagować na informację, że wyjeżdża na jeden głupi miesiąc. Przecież to nie jest długi czas. Miałam mętlik w głowie. Nagle do pokoju wpadła Mia.
- Przepraszam, nie wiedziałam, że śpisz. - powiedziała spokojnie.
- Nie spałam. - wydukałam. Czułam, że moje oczy są jeszcze wilgotne i zaczerwienione od litrów wylanych łez.
- Czy coś się stało? - rzekła zachowując kamienną twarz.
- Nie. Tak. Tak jakby.. - wstałam z łóżka na pozycję siedzącą. Po policzku zleciała mi pojedyncza łza. Zagryzłam wargę, bo czułam, że zaraz się na dobre rozbeczę.
- Chodzi o Justina?
- Tak.. On wyjeżdża.
- Jak to? Gdzie? - powiedziała głaszcząc mnie po głowie.
- Na miesiąc, koncertować i spotykać się z zakochanymi w nim... fankami.
- No co ty, Justin tylko Ciebie kocha! Nie zrobi Ci tego. - w tym momencie Mia sięgnęła po chusteczki, które leżały za mną. - Ogarnij się trochę. Zaraz spotkamy się we czwórkę i spokojnie pogadamy. - teraz miałam pewność, że przyjaciółka mnie nie zawiodła i tego nie zrobi [w większym stopniu.]
- Pogodziłaś się z Danny'm? - powiedziałam wycierając nos i uśmiechając się.
- No.. Tak. - na jej twarzy zagościła niepewność ale zaraz potem radość.
- Świetnie!! - przytuliłam przyjaciółkę i poszłam do łazienki się ogarnąć.

*

godz. 18.00, w windzie
Bardzo bałam się ponownego spotkania z JB.
- Nie chcę się z nim spotykać... - powiedziałam cicho do Mii.
- Musicie się pogodzić przed wyjazdem. I musicie dobrze wykorzystać te 2 tygodnie, które wam zostały. Wiesz co? Według mnie nie ma co się kłócić. Gdyby było to pół roku, a miesiąc... - powiedziała z miną 'Ja wiem najlepiej' i machnęła ręką. Też byłam takiego zdania. Ale nie mogę znieść myśli, że mój... no właśnie kto - wyjedzie na 30 dni. I nawet nie byłam pewna, kim dla niego jestem!
Gdy już zjechałyśmy, na dole, przy wejściu czekał Danny. Przeszliśmy razem, we trójkę koło bufetu i kątem oka zauważyłam mamę i Rose przy basenie.
- Szybko! - krzyknęłam do Mii i odbiegłyśmy od okien pod drzwi jadalni. Aż mnie dziwi, że jeszcze się nie spotkałyśmy.
- Uff, ale mamy farta. - powiedział ucieszony Danny przytulając swoją dziewczynę.
Weszliśmy do przestronnego i ogromnego pokoju z wieloma stołami. Zajęliśmy jeden w rogu. Ja poszłam załatwić dla nas kolację w okienku przy kuchni i wydali ją bez problemu. Odwróciłam się gwałtownie i przy naszym stoliku ujrzałam Justina. Wtedy poczułam, że napływa do mnie energia. Szybkim i zdecydowanym krokiem podeszłam do nich. Przez te zagrywki Mii musiałam usiąść koło Justina. Przez cały czas, gdy kładłam tacę z jedzeniem, gdy usiadłam przy nim - patrzył się na mnie smutnym wzrokiem. Zapanowała niezręczna cisza. Każdy był zajęty własnymi myślami i jedzeniem.
- Bardzo ładny ten hotel. - powiedział nagle Danny.
- To prawda. - odpowiedziałam cicho.
- Idziemy gdzieś na miasto? - zapytała Mia patrząc się na Justina, jednak on tego nie zauważył. - Justin. - przywołała go do porządku.
- ee.. co? Jak chcecie. - rzekł.
- Tak nie może być. - Mia zaczynała swój długi monolog. - Chelsea. Miesiąc to nie jest dużo! - popatrzyła się na mnie. - Minie bardzo szybko. Więc pogódźcie się i spędźcie te dni przed wyjazdem razem. - Popatrzyłam się nieśmiało na Justina, on na mnie tak samo.
- Miśka, ja dzwoniłem i skróciłem mój pobyt do dwóch tygodni. - rzekł niepewny mojej reakcji.
- Naprawdę? - powiedziałam słodkim głosem.
- Dla Ciebie. - uśmiechnął się.

--------------------------

Witajcie ;*
I jest już 15 rozdział..
Co do tytułu to nie, nie kończę opowiadania. ;) Choć chciałam to zrobić po części pierwszej i drugiej, ale postanowiłam, że to trochę za szybko i mam pomysły na kolejne rozdziały.
Dzięki za wszystkie komentarze. <33 chciałam 3, a było 7 ^^ Jesteście świetni!
Kolejny rozdział może za dwa, trzy dni max. ;]
Pa. ; **
PS.: proszę o szczere opinie :*
PS 2: Na dole jest ankieta, głosujcie!